پالس اکسیمتر (Pulse Oximeter) یا اکسیژن سنج خون

معرفی پالس اکسیمتر:

پالس اکسیمتر وسیله ای است که با کمک آن می توان میزان درصد اشباع اکسیژن خون سرخرگ انسان را اندازه گیری کرد. این وسیله غیرتهاجمی بوده و به سادگی مورد استفاده قرار می گیرد.

گونه ها :

١ – انگشتی (سیار)

 ۲ – مرکزی (ثابت)

موارد استفاده:

 پالس اکسیمتر سریع تر از ارزیابی فشار خون، نبض و تنفس، مشکلات موجود در اکسیژن رسانی را نشان میدهد.

محل استفاده:

ICU-CCU-NICU – 1

٢- بخش های بستری

 ۳- اورژانس

شیوهٔ عملکردی پالس اکسیمتر :

پروب دستگاه را بر روی انگشت سبابه، شست پا، نوک بینی و نرمهٔ گوش قرار می‌دهیم، بر روی قسمت بالایی پروب یک دیود منتشر کنندهٔ نور وجود دارد که دو نور قرمز و مادون قرمز را منتشر می‌کند، نور از میان بافت‌ها عبور نموده (بافت بین پروب) و یک گیرندهٔ نوری آن را دریافت می‌کند و شریان را عبور میکند. نور قرمز توسط هموگلوبین و نور مادون قرمز توسط اکسی هموگلوبین جذب می‌شود، سپس این اطلاعات به خود دستگاه منتقل می‌شود و آن‌جا با یک محاسبهٔ لگاریتمی میزان اشباع هموگلوبین با اکسیژن مشخص می‌گردد در واقع این دستگاه میزان اکسیژن را به عنوان درصدی از مولکولهای هموگلوبین که با اکسیژن آمیخته شده‌اند را نسبت به میزان کل مولکولهای هموگلوبین اندازه‌گیری می کند. 

عواملی که می‌تواند موجب اختلال در ثبت نتیجه شوند

لاک ناخن، اختلالات عروقی، کسانی که فشار خون بالا یا پایینی دارند، دمای غیرعادی بافت، مستقیم تابیدن نور خورشید به پروب، سفت بستن پانسمان و محکم قرار دادن پروب بر روی عضو، درصورتی که مریض فیستول وریدی داشته باشد، فرد انمی داشته باشد

بازدیدها: 67