مراقبت های پرستاری در اکسیژن تراپی

مراقبت های پرستاری در اکسیژن تراپی

اکسیژن تراپی بیماران

برای ارتقا فشار اکسیژن بافتی به مقدار فراتر از ۵۰ میلیمتر جیوه جهت القای اثر ترمیمی ، ما یحتاج میباشد به شخص به مقدار جزئی ، اکسیژن نسبتاًً خالص با موقعیت ارتقا فشار ، بدهیم. در نمودار ذیل، فشار آخری اکسیژن بافتی را مشاهده می کنیم و ارتقاء فشار اکسیژن ورودی را، هنگامی که اکسیژن را با فشار ۵/۱ اتمسفر تنفس می کنیم می بینیم. یک ارتقاء خطی در سطح های اکسیژن بافتی در فشارهای ۱ و ۲ اتمسفر در نمودار بالا چشم می شود. زمانی فشار اتمسفر ۱۰۰% بیشتر از سطح طبیعی ارتقا مییابد (۲ اتمسفر) نمودار به طور هندسی بالا می‌رود. در سطح ها فراتر (بیشتر از ۲ اتمسفر) اکسیژن بافتی بیشتراز حد ارتقا می یابد (هیپراکسی). لذا نیاز به بررسی ظریف میباشد چون آلرژی عصب به اکسیژن خیلی زیاد می تواند عارضه ها جانبی زود گذر بوجود بیاورد. این آلرژی در سطح های کمتر از یک و سه/چهارم اتمسفر فیس نمی‌دهد چون تن قادر است به طور خویش تنظیمی در مناطقی که نیاز بیشتری به اکسیژن داراست جذب اکسیژن را بالا چیره شود و در مناطقی که واحد سنجش اکسیژن کافی میباشد از ورود اکسیژن به بافت دوری کند.

فاکتورهای فیزیکی و زود گذر گه گاه نتیجه ها خوب و متنوعی را در بیماران گوناگون ساخت و ساز می‌نماید. دکتر، معیار اکسیژنی را که وارد تن مریض میشود یا این که از آن بیرون می گردد نمی‌تواند در دست گرفتن نماید در ضمنً واحد سنجش آنزیم‌های اکسیداتیو بافتی هر مریض با هم متعدد میباشد. نمودار بالا ارتقاء اکسیژن وریدی در فشارهای متعدد را آرم می دهد. برای تمایز ارتقاء خطی از ارتقا هندسی، نمایشگرها به طور ارتقاء فشار و فشار هیپربار معین شد‌ه‌است. مشکلی که درفهم اکسیژن درمانی چشم می‌گردد عدم وضوح در بین اشباع و فشار اکسیژن به طور ۱۰۰% در مقابل ۱۰۰میلیمتر جیوه میباشد. صرفا اکسیژن محلول میباشد که فشار (یا این که فشار جزئی[ii]) ایجاد می‌کند.

تفاوت در معیار اکسیژن که بوسیله پلاسما (به طور محلول) حمل میگردد با اکسیژن هموگلوبین این اختلاف را به وجود می آورد. یک گرم هموگلوبین فقط با ۳۴/۱ میلی لیتر اکسیژن اشباع گردیده و اکسی هموگلوبین را بوجود می آورد. ۱۰۰میلی لیتر از خون شخص سلامت در فشار طبیعی، ۱۹ میلی لیتر اکسیژن به طور اکسی هموگلوبین و ۳/۰ میلی لیتر اکسیژن داراست. طبیعتا هموگلوبین اشباع پذیری تا حداکثر ۹۸% را دارااست. و فشار اکسیژن محلول در بالا ۹۵ میلی متر جیوه میباشد که در سطح بافت به ۳۹ میلی متر جیوه کاهش می یابد. تنفس اکسیژن خالص در ۵/۲ برابر فشار اتمسفر یک، مقدار اکسیژن محلول در پلاسما را نزدیک به ۶ میلی لیتر در هر ۱۰۰ میلی لیتر خون ارتقاء می دهد. این ارتقا وسعت اکسیژن به مقدار قابل توجهی فشار اکسیژن را بالا می برد و فشار اکسیژن آزاد گردیده در سطح بافتی را تا ۲۰۰ میلی لیتر ارتقا می دهد.

اکسیژن رسانی پرفشار امداد می‌نماید تا در حالتی که تن به انگیزه زیر بودن سطح اکسیژن بافتی در گیر عارضه گردیده ترمیم خواهد شد. جلسات مختلف هیپرباریک در بهبودی اشکال حالات مثل نادر خونی، سوختگی و صدمات ناشی از فشردگی امداد ‌کننده میباشد. پیوندهای پوستی ضعیف اکثر وقت ها با اکسیژن رسانی هیپرباریک بهبود مییابد. معالجه عفونت‌های ایراد با اکسیژن رسانی پرفشار مثلا اکتینومایکوزیس، اوستئومیلیت، آسیب‌های دیابتیک، گانگرن و بقیه عفونت‌های جان دار دربافت مرده، آسمان‌های جدیدی را به وجود آورده میباشد.

بازدیدها: 2