افتالموسکوپ (Ophthalmoscopy)

معرفی افتالموسکوپ:

افتالموسکوپ ابزاری است که برای معاینه چشم بکار می رود. به عبارت دیگر افتالموسکوپ دستگاهی است که برای معاینه قسمت های میانی چشم و شیکیه مورد استفاده قرار می گیرد، و جهت تعیین سلامتی شبکیه و زجاجیه استفاده می شود.

در معاینه ته چشم با چشم‌بین، تورم دیسک اپتیک یا papilledema به ویژه در بیماران مبتلا به سردرد، علامتی کلیدی به‌شمار می‌آید. این علامت می‌تواند نشانگر افزایش در فشار درون جمجمه (ICP) به دلیل عواملی چون ازدیاد غیرعادی مایع درون مغزی، افزایش خوش‌خیم فشار درون جمجمه، یا تومور مغز باشد. معاینات منظم چشم به وسیلهٔ افتالموسکوپ در بیماران مبتلا به دیابت (هر ۶ ماه تا ۱ سال) برای تشخیص زودهنگام شبکیه‌رنجوری دیابتی اهمیت خاصی دارد.

تاریخچه :

اختراع دستگاه معاینه چشم، توسط علی بن عیسی کحال که مشاهده و معاینه شبکیه چشم را امکان‌پذیر ساخت، انقلابی در چشم پزشکی اروپا به وجود آورد.

اگر چه افتالموسکوپ در ابتدا در سال ۱۸۴۷ توسط چارلز ببیج اختراع شد، اهمیت آن تا سال ۱۸۵۱، هنگامی که توسط هرمان فون هلمهولتز دوباره و به‌طور مستقل اختراع گردید، نا شناخته باقی ماند. در سال ۱۹۱۵، جاش ذیل و جان پالومبو اولین چشم‌بین قابل حمل در دست با قابلیت نوردهی مستقیم را اختراع کردند. 

این ابزار، پیشگام افتالموسکوپ‌هایی محسوب می‌شود که هم‌اکنون توسط پزشکان در سراسر جهان استفاده می‌گردند. شرکت Welch Allyn بر پایه این اختراع بنیان نهاده شد.

گونه ها:

 ١ – افتالموسکوپ مستقیم

 ۲ – افتالموسکوپ غیرمستقیم

موارد استفاده:

 هر گونه بیماری چشم مانند:

رتین جدا شده

مشکلات عصب بینایی

تخریب ماکولار

تغییرات ناشی از گلوکوما

بیماری های خونی و قلب، بیماری های مغز و دیابت را نیز تشخیص می دهد

محل استفاده :

کلینیک های چشم پزشکی

 اتاق عمل

بازدیدها: 19