
معرفی آنژیوکت:
آنژیوکت لوله کوچکی برای تزریق در حفره بدن، مجرا یا رگ است. وسیله ای چند کاره است که برای تزریق های مکرر یا طولانی مدت سیاهرگی داروها، خون یا سایر محلول های تزریقی به تنهایی با ترکیبی از آنها به کار می رود . این محصول برای بی حسی نخاعی، بی حسی اپیدورال که روشی برای تسکین درد است و اغلب برای زایمان به کار می رود و حتی برای بیوپسی نیز استفاده می شود.
آنژیوکت های جدید به شکلی ساخته شدهاند که از نیدلاستیک جلوگیری میکنند. در سال ۱۹۵۰ جنس این کاتترها از پلی وینیل کلراید بود.
از این محصول بیشتر برای دسترسی عروقی استفاده میشود. از این وسیله برای بیماران قبل از جراحی یا در اتاقهای اورژانس استفاده میشود، همچنین در بعضی موارد رادیوگرافی که از ماده حاجب استفاده میشود آنژیوکت برای بیمار تعبیه میشود. به عنوان مثال در ایالات متحده آمریکا سالانه ۲۵ میلیون آنژیوکت برای بیماران استفاده میشود.
این محصول معمولاً بر روی وریدهای دست یا بازو بیمار قرار داده میشود، آنژیوکت با کاتتر سیاهرگ مرکزی متفاوت است زیرا کاتتر سیاهرگ مرکزی در ورید مرکزی (معمولاً سیاهرگ ژوگولار داخلی بر روی گردن یا سیاهرگ زیرترقوهای در بالای قفسه سینه) تعبیه میشود اما آنژیوکت در وریدهای محیطی یا جهت دسترسی شریانی بر روی شریان محیطی بیمار قرار داده میشود.
برای کودکان با استفاده از ژل بیحسکننده موضعی (مانند لیدوکائین) پوستِ ناحیهای که قرار است آنژیوکت در آن قرار داده شود را بیحس کرده سپس آنژیوکت را قرار میدهند.
گونه ها :
این محصول در چهار سایز( ۲۲G , 20G , 18G ,16G ) مطابق با استانداردهای بین المللی ۱۰۵۵۵ ISO تولید میشود .
عوارض :
قرار دادن آن در ورید دردناک است که میتواند موجب اضطراب و استرس شود. استفاده از بیحسکننده موضعی قبل از تعبیه آنژیوکت موجب کاسته شدن در بیمار میشود.عفونت، فلبیت، پاره شدن قسمتی از رگ و نشت دارو یا سرم، آمبولی هوا یا خونریزی که میتواند موجب هماتوم شود جزئی از عوارض آنژیوکت هستند.
به دلیل ریسک عفونت در محل آنژیوکت، مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا توصیه میکند که کاتتر هر ۹۶ ساعت تعویض شود. اگرچه کاتتر وضعیت خوبی داشته باشد نباید مدت بیشتری از آنچه لازم است در رگ باشد.نیاز به تعویض کاتتر به صورت روتین مورد بحث و اختلاف است. مدیریت کردن درست این محصول میتواند موجب کاسته شدن از بروز عوارض ناخواسته شود.

بازدیدها: 85